Opakowanie ADR musi posiadać odpowiednie oznakowanie i certyfikację. Na każdym etapie procesu transportowego należy weryfikować  poprawność oraz czytelność oznakowania. Warto pamiętać, że obowiązkiem nadawcy jest m.in używanie opakowań, które nie dość, że jest odpowiednie dla danego rodzaju  towarów niebezpiecznych, to również jest ono certyfikowane oraz prawidłowo oznakowane.

Przewoźnik również powinien umieć sprawdzić poprawność oznakowania i certyfikację opakowania.  Powodem tego jest fakt, że odpowiedzialność na drodze za nieprawidłowe oznakowanie lub użycie nieprawidłowych opakowań ( niecertyfikowanych) oznacza konsekwencje właśnie dla niego. Kontrola ITD może się ponadto przedłużyć o dodatkowe godziny!

Kierowca podczas podczas załadunku towarów niebezpiecznych powinien być stale obecny, nadzorować proces załadunku sprawdzając jakość opakowań, jego certyfikację oraz oznakowanie.  Bardzo ważne jest sprawdzenie czy oznakowanie na opakowaniu jest zgodne z zapisami w dokumencie przewozowym. Zdarza się bowiem, że zapis w dokumencie przewozowym wskazuje zupełnie inne towary niebezpieczne, niż te które są rzeczywiście załadowane. Za takie rozbieżności odpowiada  kierowca.

Jak prawidłowo powinny być oznakowanie opakowania  stosowane  do przewozu  towarów niebezpiecznych?

Każda sztuka przesyłki, powinna być oznakowana w sposób trwały i czytelny numerami UN, poprzedzonymi skrótem UN – czyli np FARBA  powinna mieć oznakowanie – UN 1263   Wielkość liter, cyfr i symboli powinna  wynosić  co najmniej 12 mm, z  wyjątkiem opakowań  do 30 litrów lub do 30 kg, dla których wysokość  ta powinna wynosić  co najmniej 6 mm. Dla opakowań o pojemności do 5 litrów lub 5 kg może  być ona odpowiednio zmniejszona.

W przypadku nieopakowanych przedmiotów, oznakowanie to powinno być naniesione na przedmiocie, na zawierającej go klatce, czy wyposażeniu służącym do jego przenoszenia, składowania lub jego wyrzutni.

Opakowania awaryjne powinny być dodatkowo oznakowane napisem „AWARYJNE” – literami wielkości co najmniej 12 mm.

Warto również wspomnieć, że:

• W przypadku towarów wybuchowych klasy 1, sztuki przesyłki powinny być dodatkowo oznakowane poprzez naniesienie prawidłowej nazwy przewozowej. Nazwa ta powinna być czytelna i trwała, podana w języku urzędowym kraju nadania, jeśli nie jest to jeżyk francuski, angielski i niemiecki to również w tym języku.
• W przypadku gazów – klasy 2. Naczynia do wielokrotnego napełniania, powinny być zaopatrzone w następujące dane, naniesione w sposób czytelny i trwały:
  a.  Numer rozpoznawczy UN i prawidłową nazwę przewozową gazu, lub mieszaniny gazów. W przypadku gazów zaklasyfikowanych jako i.n.o poza numerem UN powinna być podana tylko nazwa techniczna gazu. Natomiast w przypadku mieszanin należy podać najwyżej dwa składniki, które maja największy wpływ na zagrożenie.
  b. W przypadku gazów sprzężonych napełnionych według masy oraz gazów skroplonych należy podać maksymalną masę napełnienia i tarę naczynia wraz z zamontowanym osprzętem i akcesoriami stosowanymi podczas napełniania lub masę brutto.
  c. Rok następnego badania okresowego.

Sztuki przesyłki, większe niż 5 kg/l,  zawierające materiały zagrażające środowisku, poza nalepkami odpowiednimi dla danego nr UN powinna być oznakowana w sposób trwały następującą nalepką.

Starsi stażem doradcy pamiętają jeszcze perypetie „ryby”, która najpierw miała łezkę a potem bezpowrotnie ją utraciła, ku rozpaczy rzeszy nadawców, którzy zaopatrzyli się w bezużyteczne nalepki z „łezką”.

Strzałki kierunkowe.

Strzałki kierunkowe natomiast powinny znajdować się na :

• opakowaniach kombinowanych z opakowaniami wewnętrznymi zawierającymi ciecz;
• opakowaniach pojedynczych wyposażonych w urządzenia odpowietrzające
• naczyniach kriogenicznych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych

Strzałki kierunkowe nie są wymagane na:

(a) Opakowaniach zewnętrznych zawierających naczynia ciśnieniowe, z wyjątkiem
naczyń kriogenicznych.
(b) Opakowaniach zewnętrznych zawierających towary niebezpieczne w opakowaniach
wewnętrznych o pojemności nie większej niż 120 ml, jeżeli pomiędzy tymi
opakowaniami a opakowaniem zewnętrznym znajduje się materiał absorbujący w
ilości wystarczającej do wchłonięcia całej zawartości ciekłej.
(c) Opakowaniach zewnętrznych zawierających materiały zakaźne klasy 6.2 w
opakowaniach pierwotnych o pojemności nie większej niż 50 ml.
(d) Sztukach przesyłki zawierających materiały promieniotwórcze klasy 7 w sztukach
przesyłki Typów: IP-2, IP-3, A, B(U), B(M) lub C.
(e) Opakowaniach zewnętrznych zawierających przedmioty, które pozostają szczelne we
wszystkich położeniach (np. termometry z alkoholem lub rtęcią i aerozole); lub
(f) opakowaniach zewnętrznych zawierających towary niebezpieczne w hermetycznie
zamkniętych opakowaniach wewnętrznych o pojemności nie większej niż 500 ml
każde.

Nalepki ADR

Nalepki powinny mieć kształt kwadratu obróconego o kąt 45° (ustawionego na
wierzchołku), o długości boku co najmniej 100 mm. Wewnątrz nalepki, w odległości 5 mm
od krawędzi, powinna przebiegać linia równoległa do tych krawędzi. W górnej połowie
nalepki linia ta powinna mieć taki sam kolor jak kolor symbolu a w dolnej połowie nalepki,
powinna mieć taki sam kolor jak kolor cyfr w dolnym narożu. Nalepki powinny być
umieszczone na podłożu o kolorze kontrastującym lub otoczone linią przerywaną lub ciągłą.
Jeżeli jest to konieczne ze względu na wielkość sztuki przesyłki, to podane wymiary
nalepek mogą być zmniejszone pod warunkiem, że nalepki pozostaną dobrze widoczne

Wzory nalepek: 

Certyfikacja opakowań.

Opakowania przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych muszą spełniać określone wymagania konstrukcji, budowy, bezpieczeństwa oraz  badań. W Polsce badaniem i certyfikacją opakowań  zajmuje się COBRO w Warszawie.

Oto przykład opisu kodu certyfikacyjnego ( ze strony http://dcr.com.pl)

Sylwia Zielińska – Doradca ADR/RID/IATA-DGR, IMDG-Code 

Potrzebujesz skonsultować swój transport? Napisz do Nas biuro@niebezpiecznalogistyka.pl
Chcesz przeszkolić pracowników? Zapoznaj się z ofertą szkoleń – kalendarz szkoleń