W tym wpisie przedstawiam wam główne wyłączenie spod przepisów ADR i IMDG – czyli ograniczone ilości, limited quantities/ LQ. Podpowiem wam jakie wymagania należy spełnić, żeby skutecznie stosować to wyłączenie. Jakie ewentualne pułapki mogą na was czekać, ale przede wszystkim jakie korzyści dzięki temu wyłączeniu uzyskacie.
Już na wstępie powinnam podkreślić, że nie będziemy liczyć do 1000 punktów, ponieważ dotyczy to innego wyłączenia, o którym świadomie dzisiaj nie napiszę.
Charakterystyka wyłączenia LQ.
Towary niebezpieczne stwarzają zagrożenie dla ludzi i przyrody. Jednym z głównych sposobów zabezpieczenia środowiska przed niebezpieczeństwem jest stosowanie odpowiednio przebadanych, certyfikowanych i tym samym drogich opakowań. Opakowania te poddawane są wielu badaniom m.in na szczelność, ciśnienie, zgniatanie. Wszytko to w celu skutecznego utrzymania towarów niebezpiecznych wewnątrz opakowania, nawet w okolicznościach temu niesprzyjających, czyli np podczas wypadku.
Pakowanie towarów niebezpiecznych w małe opakowania wewnętrzne, dodatkowo umieszczone w opakowaniu zewnętrznym, na tyle jednak zmniejsza zagrożenie wydostania się jednorazowo dużej ilości substancji do środowiska, że ONZ podjęło decyzję o możliwości stosowania tańszych opakowań niecertyfikowanych i nie stosowaniu, podczas przewozu, wielu innych przepisów.
A teraz do szczegółów.
Wszystkie najważniejsze dane dotyczące materiałów niebezpiecznych znajdują się w Tabeli ADR.
Zdecydowanie zachęcam do korzystania z niej.
Każdy materiał niebezpieczny w kolumnie (7a) umieszczoną ma maksymalną pojemność lub wagę opakowania wewnętrznego LQ.
I tak na przykład:
UN 1707 ZWIĄZEK TALU, I.N.O – w kolumnie (7a) ma 500 g – oznacza to, że towaru niebezpiecznego znajdującego się w opakowaniu wewnętrznym nie może być więcej niż 500 g. ( podajemy w gramach lub kg dlatego, że jest to materiał stały);
natomiast
UN 1710 TRÓJCHLOROETYLEN – w kolumnie (7a) ma 5 l – co oznacza, że towaru niebezpiecznego znajdującego się w opakowaniu wewnętrznym nie może być więcej niż 5 l ( podajemy w ml lub litrach ponieważ jest to materiał ciekły).
Chcesz być na bieżąco zapisz się: [wysija_form id=”1″]
Jeśli chodzi o opakowanie zewnętrzne to mamy dwie możliwości:
- umieszczenie opakowań wewnętrznych w np kartonie, którego waga brutto nie może przekroczyć 30 kg;
- umieszczenie opakowań wewnętrznych na tacy obciągniętej folią, której waga brutto nie powinna przekroczyć 20 kg.
Opakowaniem zewnętrznym mogą być:
- skrzynie drewniane, ze sklejki, drewnopodobne, z tworzywa sztucznego, z tektury, stalowe lub aluminiowe;
- bębny kanistry z tworzywa sztucznego, ze sklejki lub tektury;
- kanistry stalowe lub aluminiowe;
- bębny stalowe lub aluminiowe.
( Bębny to inaczej beczki, a skrzynie z tektury to po prostu karton)
Reasumując. Jeśli chcesz zastosować wyłączenie LQ to najpierw sprawdzasz w Tabeli 3.2 ADR maksymalną wielkość opakowania wewnętrznego dla danego towaru niebezpiecznego a potem podczas pakowania umieszczasz opakowanie wewnętrzne w kartonie lub na tacy obciągniętą.
Skoro już zgodnie z limitami zapakowaliśmy towar. To teraz należy się skupić na właściwym jego oznakowaniu.
Zasada jest taka, że nalepkę LQ nalepiamy jedynie na opakowanie zewnętrzne.
Wzór nalepki LQ i jego wielkość ( 100 mm x 100 mm) wskazany jest wyraźnie w przepisach i wygląda tak :
Dodatkowo jeszcze jeśli w opakowaniach wewnętrznych znajduje się towar w postaci ciekłej na kartonie powinny znajdować się z dwóch przeciwległych boków tzw. strzałki kierunkowe.
Inne wymagania, których nie trzeba stosować.
Poza mozliwością stosowania dużo tańszych opakowań niecertyfikowanych, wyłączenie LQ upoważnia nas do transportowania ich w pojeździe bez pomarańczowych tablic oraz wyposażenia ADR. Kierowca przewożący sztuki przesyłki na wyłączeniu LQ nie musi posiadać uprawnień do przewozu towarów niebezpiecznych. Dadatkowo w transporcie drogowym nie jest wymagany dokument przewozowy. Nie ma obowiązku wyznaczenia doradcy ds bezpieczeństwa DGSA, oraz składnia corocznego sprawozdania do Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego. Czyli jest taniej 🙂
Należy pamiętać jednak, że przed rozpoczęciem transportu, nadawcy towarów niebezpiecznych stosujących wyłączenie LQ powinni poinformować przewoźnika o całkowitej masie brutto towarów. Wynika to z tego, że jeżeli do transportu nadajemy więcej niż 8 ton na jednostkę transportową ( o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 t ), to wówczas jednostka transportowa lub kontener powinna być oznakowania nalepką wielkości 250 mm x 250 mm zgodną z poniższym wzorem:
Taka sama jak na opakowaniach zewnętrznych, tylko większa.
Najczęstsze błędy w korzystaniu z wyłączenia LQ:
- przekraczanie limitów ilościowych ( zarówno w opakowaniu wewnętrznym jak i zewnętrznym);
- stosowanie samej folii termokurczliwej bez tacy;
- nie informowanie przewoźnika o ładunku LQ powyżej 8 ton, w konsekwencji czego kierowca może nie mieć właściwego oznakowania na pojazd;
- stosowanie certyfikowanych opakowań ( oczywiście nie jest to zabronione ale zdecydowanie nie opłacalne);
- nie umieszczenie strzałek kierunkowych na opakowaniu zewnętrznym;
- umieszczanie nalepek LQ na opakowaniach wewnętrznych;
- traktowanie ładunku LQ jak niewyłączonych towarów niebezpiecznych;
- mylenie wyłączeń LQ i wyłączenia na podstawie kategorii transportowej ( 1.1.3.6).
Sylwia Zielińska
Doradca ADR/RID/IATA-DGR/IMDG-Code
tel: 604 511 661